'Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στον κόσμο, θα ήταν να κλείσουν όλες οι φυλακές'.
Περίπατο στο ρέμα της Πυλαίας, μου προτείνει η κεραμίστρια Ανθή, και είμαι ευγνώμων και για την ευκαιρία για απόδραση μέσα στην πόλη, και για την ενδιαφέρουσα συζήτηση, με φόντο τα αγριολούλουδα.
Περίπατο στο ρέμα της Πυλαίας, μου προτείνει η κεραμίστρια Ανθή, και είμαι ευγνώμων και για την ευκαιρία για απόδραση μέσα στην πόλη, και για την ενδιαφέρουσα συζήτηση, με φόντο τα αγριολούλουδα.
Πες μας για σένα.
Είμαι η Ανθή, αγαπώ την ζωή σε κίνηση αλλά και σε απόλυτη ακινησία. Είμαι μητέρα δύο υπέροχων αγοριών με τα οποία προσπαθώ να περνώ όσο περισσότερο χρόνο μπορώ ώσπου να μεγαλώσουν. Ευτυχώς η δουλειά μου αν και απαιτητική είναι αρκετά φιλόξενη και για τα παιδιά μου. Είμαι επαγγελματίας κεραμίστρια. Αν και σαν επιλογή η κεραμική προέκυψε μάλλον τυχαία, στην πορεία όσο πιο πολύ την γνώριζα ως τέχνη τόσο πιο συνειδητά την αγάπησα. Η κεραμική δεν προσφέρει μόνο την χαρά της δημιουργίας και την ελευθερία της έκφρασης μέσω του εύπλαστου υλικού που υπάρχει στη φύση. Σταδιακά ο κάθε κεραμίστας οδηγείτε στην πολυπλοκότητα της, καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι απαιτεί - ή για άλλους επιτρέπει- μια διαρκή αναζήτηση στα μυστικά της. Συνήθως αντέχουν μόνο αυτοί που βρίσκουν στις αναζητήσεις το οξυγόνο τους. Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης με αυτή την τέχνη έχω ανακαλύψει φυσικά πολλά ακόμη στοιχεία της που μ΄ έχουν γοητεύσει και κατά κάποιο τρόπο έχουν διαμορφώσει και την ψυχοσύνθεση μου όπως την εκπαίδευση στην αποδοχή της αποτυχίας, την ικανοποίηση από ένα καλό αποτέλεσμα που έχει προκύψει ως προϊόν επίπονης, μακροχρόνιας και περίπλοκης δουλειάς, την σύνδεση με τους πολιτισμούς όλου του κόσμου/σε όλους τους χρόνους, την ευχαρίστηση να εργάζεσαι με τα στοιχεία της φύσης και τέλος την μοναδική εμπειρία της αίσθησης της αφής, αίσθηση ιδιαιτέρως αδικημένη την σημερινή εποχή της εικόνας.
Φυσικά αγαπώ και όλες τις άλλες τέχνες ανεξαιρέτως!
Είμαι η Ανθή, αγαπώ την ζωή σε κίνηση αλλά και σε απόλυτη ακινησία. Είμαι μητέρα δύο υπέροχων αγοριών με τα οποία προσπαθώ να περνώ όσο περισσότερο χρόνο μπορώ ώσπου να μεγαλώσουν. Ευτυχώς η δουλειά μου αν και απαιτητική είναι αρκετά φιλόξενη και για τα παιδιά μου. Είμαι επαγγελματίας κεραμίστρια. Αν και σαν επιλογή η κεραμική προέκυψε μάλλον τυχαία, στην πορεία όσο πιο πολύ την γνώριζα ως τέχνη τόσο πιο συνειδητά την αγάπησα. Η κεραμική δεν προσφέρει μόνο την χαρά της δημιουργίας και την ελευθερία της έκφρασης μέσω του εύπλαστου υλικού που υπάρχει στη φύση. Σταδιακά ο κάθε κεραμίστας οδηγείτε στην πολυπλοκότητα της, καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι απαιτεί - ή για άλλους επιτρέπει- μια διαρκή αναζήτηση στα μυστικά της. Συνήθως αντέχουν μόνο αυτοί που βρίσκουν στις αναζητήσεις το οξυγόνο τους. Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης με αυτή την τέχνη έχω ανακαλύψει φυσικά πολλά ακόμη στοιχεία της που μ΄ έχουν γοητεύσει και κατά κάποιο τρόπο έχουν διαμορφώσει και την ψυχοσύνθεση μου όπως την εκπαίδευση στην αποδοχή της αποτυχίας, την ικανοποίηση από ένα καλό αποτέλεσμα που έχει προκύψει ως προϊόν επίπονης, μακροχρόνιας και περίπλοκης δουλειάς, την σύνδεση με τους πολιτισμούς όλου του κόσμου/σε όλους τους χρόνους, την ευχαρίστηση να εργάζεσαι με τα στοιχεία της φύσης και τέλος την μοναδική εμπειρία της αίσθησης της αφής, αίσθηση ιδιαιτέρως αδικημένη την σημερινή εποχή της εικόνας.
Φυσικά αγαπώ και όλες τις άλλες τέχνες ανεξαιρέτως!
Τι σε παθιάζει, ποια είναι η κινητήριος δύναμή σου;
Ενέργεια παίρνω απ’ τους ανθρώπους, την ομορφιά που βρίσκεται στο βλέμμα και τις κουβέντες τους, ακόμη κι όταν μιλώ με απολύτως αγνώστους.
Αγαπώ τις παρέες, τον συγχρωτισμό, το γέλιο, την καλή διάθεση, το έξυπνο χιούμορ, τους ανθρώπους που χαίρονται να μοιράζονται και που διαφωνούν με ευγένεια. Πιστεύω ότι με συνεννόηση γίνονται και τα πιο απίστευτα πράγματα.
Τι σε χαλάει;
Οι άνθρωποι που δεν λένε την γνώμη τους από φόβο ή ντροπή. Επίσης οι άνθρωποι που λένε την γνώμη τους χωρίς να έχουν γνώση.
Ενέργεια παίρνω απ’ τους ανθρώπους, την ομορφιά που βρίσκεται στο βλέμμα και τις κουβέντες τους, ακόμη κι όταν μιλώ με απολύτως αγνώστους.
Αγαπώ τις παρέες, τον συγχρωτισμό, το γέλιο, την καλή διάθεση, το έξυπνο χιούμορ, τους ανθρώπους που χαίρονται να μοιράζονται και που διαφωνούν με ευγένεια. Πιστεύω ότι με συνεννόηση γίνονται και τα πιο απίστευτα πράγματα.
Τι σε χαλάει;
Οι άνθρωποι που δεν λένε την γνώμη τους από φόβο ή ντροπή. Επίσης οι άνθρωποι που λένε την γνώμη τους χωρίς να έχουν γνώση.
Το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει;
Δεν υπάρχει τίποτα εύκολο στη ζωή για κανένα. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Όποιος δεν αγωνίζεται, δεν ζει.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να κυριαρχήσει τελικά η βλακεία που με τόση επιμονή επιδιώκεται πολιτικά και κοινωνικά.
Δεν υπάρχει τίποτα εύκολο στη ζωή για κανένα. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Όποιος δεν αγωνίζεται, δεν ζει.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να κυριαρχήσει τελικά η βλακεία που με τόση επιμονή επιδιώκεται πολιτικά και κοινωνικά.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο τι θα ήταν αυτό;
Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στον κόσμο, θα ήταν να κλείσουν όλες οι φυλακές. Δεν είναι φυσιολογικό ένας άνθρωπος να περνάει την ζωή του κακοποιημένος και καταπιεσμένος μέσα σε ένα κελί, ούτε για αυτόν, ούτε για εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Και για να γίνω κατανοητή αναφέρομαι στην ύπουλη εκδικητικότητα που διδάσκουν στο κοινωνικό σύνολο και όχι στο ότι δεν πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να διορθωθούν οι άνθρωποι που γίνονται αντικοινωνικοί.
Πολύ ανατρεπτική σκέψη! Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να γίνεται με ανθρώπους που έχουν διαπράξει κάτι σοβαρό, όπως ένας φόνος, ένας βιασμός;
Φυσικά και πρέπει να ασχοληθούν με έναν τέτοιο άνθρωπο οι κοινωνικές υπηρεσίες με στόχο όμως να τον καλυτερεύσουν. Ένας άνθρωπος που σκοτώνει ή βιάζει εφόσον δεν έχει ψυχιατρικά προβλήματα του λείπει παιδεία, ευαισθησία, σκέψη και ευγένεια και αυτά είναι στοιχεία που σε καμία περίπτωση δεν βρίσκει μέσα στην φυλακή. Εκεί το μόνο που υπάρχει είναι ο ανθρώπινος εξευτελισμός, η υπέρβαση των ορίων της ψυχικής αντοχής και η έλλειψη κάθε πνευματικότητας. Ακριβώς δηλαδή όλα αυτά που οδήγησαν κάποιον στο έγκλημα. Οι φυλακές κρατούν το έγκλημα σε φαύλο κύκλο.
Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στον κόσμο, θα ήταν να κλείσουν όλες οι φυλακές. Δεν είναι φυσιολογικό ένας άνθρωπος να περνάει την ζωή του κακοποιημένος και καταπιεσμένος μέσα σε ένα κελί, ούτε για αυτόν, ούτε για εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Και για να γίνω κατανοητή αναφέρομαι στην ύπουλη εκδικητικότητα που διδάσκουν στο κοινωνικό σύνολο και όχι στο ότι δεν πρέπει να βρίσκουμε τρόπο να διορθωθούν οι άνθρωποι που γίνονται αντικοινωνικοί.
Πολύ ανατρεπτική σκέψη! Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να γίνεται με ανθρώπους που έχουν διαπράξει κάτι σοβαρό, όπως ένας φόνος, ένας βιασμός;
Φυσικά και πρέπει να ασχοληθούν με έναν τέτοιο άνθρωπο οι κοινωνικές υπηρεσίες με στόχο όμως να τον καλυτερεύσουν. Ένας άνθρωπος που σκοτώνει ή βιάζει εφόσον δεν έχει ψυχιατρικά προβλήματα του λείπει παιδεία, ευαισθησία, σκέψη και ευγένεια και αυτά είναι στοιχεία που σε καμία περίπτωση δεν βρίσκει μέσα στην φυλακή. Εκεί το μόνο που υπάρχει είναι ο ανθρώπινος εξευτελισμός, η υπέρβαση των ορίων της ψυχικής αντοχής και η έλλειψη κάθε πνευματικότητας. Ακριβώς δηλαδή όλα αυτά που οδήγησαν κάποιον στο έγκλημα. Οι φυλακές κρατούν το έγκλημα σε φαύλο κύκλο.
Το μότο σου στη ζωή;
Το μότο μου είναι καμία εκκρεμότητα και καμία προσδοκία. Η χαρά της ελευθερίας με λίγα λόγια που όμως καλό είναι όχι μόνο να την χαίρεσαι αλλά και να την χαρίζεις.
Το μότο μου είναι καμία εκκρεμότητα και καμία προσδοκία. Η χαρά της ελευθερίας με λίγα λόγια που όμως καλό είναι όχι μόνο να την χαίρεσαι αλλά και να την χαρίζεις.
Τι σημαίνει για σένα είμαι γυναίκα; Τι θαυμάζεις στις γυναίκες γύρω σου;
Τα χρόνια που ήμουν παιδί ήταν ακόμη δύσκολα χρόνια για τις γυναίκες, ιδιαιτέρως στην επαρχία. Μεταιχμιακή εποχή η δεκαετία του 80, ακόμη δεν είχαν ξεπεραστεί οι παλιές αντιλήψεις, όχι ότι τώρα είναι ιδανικά αλλά κάτι έγινε. Είδα και έζησα την βία απέναντι στην γυναίκα και από τους άντρες αλλά και από τις ίδιες τις γυναίκες και ατομικά και συλλογικά. Νομίζω ότι οι πρώτοι μου προβληματισμοί περί δικαιοσύνης ήταν πάνω στις διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Θυμάμαι ότι θαύμαζα από τότε τις γυναίκες που είχαν την δύναμη να σηκώσουν ανάστημα και να βοηθήσουν και άλλες που ακόμη ήταν αδύναμες.
Τον τελευταίο καιρό θαυμάζω ιδιαιτέρως όλες αυτές τις ανατολίτισσες που με μεγάλο κόστος αγωνίζονται για να αποκτήσουν τα αυτονόητα όπως ας πούμε να σταματήσουν να είναι κρυμμένες κάτω από ένα ύφασμα.
Θαυμάζω όμως και τις γυναίκες που αντέχουν να πολεμούν με την μιζέρια, την αδράνεια, τον φόβο, που τα κάνουν όλα δυνατά με την αγάπη και την αντοχή τους, που χαμογελούν και τραγουδούν και σφυρίζουν στο δρόμο, που αγκαλιάζουν σφιχτά, που πλέκουν και μαγειρεύουν για τους άλλους, που δεν ντρέπονται να υπερασπιστούν τον αδικημένο, τον γυμνό και τον αδύναμο, που καταργούν με ένα άγγιγμα τον πόνο, που δεν ντρέπονται να πουν ότι πονάνε κι οι ίδιες.
Τα χρόνια που ήμουν παιδί ήταν ακόμη δύσκολα χρόνια για τις γυναίκες, ιδιαιτέρως στην επαρχία. Μεταιχμιακή εποχή η δεκαετία του 80, ακόμη δεν είχαν ξεπεραστεί οι παλιές αντιλήψεις, όχι ότι τώρα είναι ιδανικά αλλά κάτι έγινε. Είδα και έζησα την βία απέναντι στην γυναίκα και από τους άντρες αλλά και από τις ίδιες τις γυναίκες και ατομικά και συλλογικά. Νομίζω ότι οι πρώτοι μου προβληματισμοί περί δικαιοσύνης ήταν πάνω στις διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Θυμάμαι ότι θαύμαζα από τότε τις γυναίκες που είχαν την δύναμη να σηκώσουν ανάστημα και να βοηθήσουν και άλλες που ακόμη ήταν αδύναμες.
Τον τελευταίο καιρό θαυμάζω ιδιαιτέρως όλες αυτές τις ανατολίτισσες που με μεγάλο κόστος αγωνίζονται για να αποκτήσουν τα αυτονόητα όπως ας πούμε να σταματήσουν να είναι κρυμμένες κάτω από ένα ύφασμα.
Θαυμάζω όμως και τις γυναίκες που αντέχουν να πολεμούν με την μιζέρια, την αδράνεια, τον φόβο, που τα κάνουν όλα δυνατά με την αγάπη και την αντοχή τους, που χαμογελούν και τραγουδούν και σφυρίζουν στο δρόμο, που αγκαλιάζουν σφιχτά, που πλέκουν και μαγειρεύουν για τους άλλους, που δεν ντρέπονται να υπερασπιστούν τον αδικημένο, τον γυμνό και τον αδύναμο, που καταργούν με ένα άγγιγμα τον πόνο, που δεν ντρέπονται να πουν ότι πονάνε κι οι ίδιες.
*Για περισσότερη συζήτηση αλλά κυρίως για περισσότερη κεραμική, μπορείτε να βρείτε την Ανθή εδώ.
RSS Feed
