'Κάθε φορά που ξεκινάω με ένα καινούριο παιδάκι έχω ένα σφίξιμο μην του παραβιάσω ένα χώρο που δε μου ανήκει'.
Βδομάδα #12, ώρα για κολύμβηση! Προπονήτριά μας η Φωτεινή, μας μιλάει για την αγάπη της και το σεβασμό που αισθάνεται απέναντι στο παιδί και για ένα σωρό άλλα πράγματα:
Πες μας για σένα!
Με ονόμασαν Φωτεινή. Είμαι προπονήτρια κολύμβησης και φιλόλογος σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης και σε παιδιά με νοητική ανεπάρκεια. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο με μόρια από το κολύμπι. Τελείωσα το ΦΠ (Φιλοσοφία και Παιδαγωγική) στο Αριστοτέλειο, και παράλληλα τη σχολή προπονητών κολύμβησης από τη γενική γραμματεία αθλητισμού. Μετά το μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, και δύο σεμινάρια για τη νοητική ανεπάρκεια είμαι αυτή που βλέπεις. Αυτό είναι το βιογραφικό μου.
Με ονόμασαν Φωτεινή. Είμαι προπονήτρια κολύμβησης και φιλόλογος σε παιδιά τυπικής ανάπτυξης και σε παιδιά με νοητική ανεπάρκεια. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο με μόρια από το κολύμπι. Τελείωσα το ΦΠ (Φιλοσοφία και Παιδαγωγική) στο Αριστοτέλειο, και παράλληλα τη σχολή προπονητών κολύμβησης από τη γενική γραμματεία αθλητισμού. Μετά το μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, και δύο σεμινάρια για τη νοητική ανεπάρκεια είμαι αυτή που βλέπεις. Αυτό είναι το βιογραφικό μου.
Η ειδική αγωγή πως σου προέκυψε;
Δύο πράγματα σκεφτόμουν. Το ένα είναι , ότι ήθελα από μικρή, από το δημοτικό ακόμα που θυμάμαι, να υιοθετήσω παιδάκι, και το άλλο είναι ότι θα ήθελα οι άνθρωποι, με κάποιο τρόπο να ενταχθούνε σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα οι ίδιοι επιθυμούν. Γιατί θεωρητικά, οτιδήποτε είναι διαφορετικό από τον μέσο όρο το αντιλαμβανόμαστε ως παράταιρο -είτε πάνω από μας είτε είναι κάτω από μας, δεν έχει σημασία. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να έρθει να μου πει «δε μπορείς ν' ανήκεις σ' αυτήν την κοινωνική ομάδα, θα πρέπει ν' ανήκεις εκεί γιατί έχεις αυτά κι αυτά τα χαρακτηριστικά». ' Άσε με να επιλέξω εγώ. Με ενδιαφέρει ο άνθρωπος να έχει επιλογές.
Τι σε κινητοποιεί στη ζωή σου;
Οι επιλογές. Το να έχω τα εφόδια, ώστε να μπορώ να σταθώ σε διαφορετικά πλαίσια, να έχω ευελιξία. Ειδικά αυτές τις εποχές που τα γεγονότα και οι καταστάσεις αλλάζουν πολύ γρήγορα κι απότομα. Το ένα είναι η ευελιξία και το άλλο είναι να πηγαίνω σύμφωνα με τη φύση μου. Κι όταν λέω φύση μου, εννοώ με την ιδιοσυγκρασία μου. Οτιδήποτε δεν είναι κοντά στη φύση μου αρχίζει και με αρρωσταίνει.
Δύο πράγματα σκεφτόμουν. Το ένα είναι , ότι ήθελα από μικρή, από το δημοτικό ακόμα που θυμάμαι, να υιοθετήσω παιδάκι, και το άλλο είναι ότι θα ήθελα οι άνθρωποι, με κάποιο τρόπο να ενταχθούνε σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα οι ίδιοι επιθυμούν. Γιατί θεωρητικά, οτιδήποτε είναι διαφορετικό από τον μέσο όρο το αντιλαμβανόμαστε ως παράταιρο -είτε πάνω από μας είτε είναι κάτω από μας, δεν έχει σημασία. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να έρθει να μου πει «δε μπορείς ν' ανήκεις σ' αυτήν την κοινωνική ομάδα, θα πρέπει ν' ανήκεις εκεί γιατί έχεις αυτά κι αυτά τα χαρακτηριστικά». ' Άσε με να επιλέξω εγώ. Με ενδιαφέρει ο άνθρωπος να έχει επιλογές.
Τι σε κινητοποιεί στη ζωή σου;
Οι επιλογές. Το να έχω τα εφόδια, ώστε να μπορώ να σταθώ σε διαφορετικά πλαίσια, να έχω ευελιξία. Ειδικά αυτές τις εποχές που τα γεγονότα και οι καταστάσεις αλλάζουν πολύ γρήγορα κι απότομα. Το ένα είναι η ευελιξία και το άλλο είναι να πηγαίνω σύμφωνα με τη φύση μου. Κι όταν λέω φύση μου, εννοώ με την ιδιοσυγκρασία μου. Οτιδήποτε δεν είναι κοντά στη φύση μου αρχίζει και με αρρωσταίνει.
Ποιο είναι το πράγμα που έχεις κάνει και σε κάνει να αισθάνεσαι περήφανη; Ευχαριστημένη τελοσπάντων.
Δεν έχω κάποια γεγονότα συγκεκριμένα. Όταν το παιδί δε με χρειάζεται για να κολυμπήσει, για να διαβάσει, για να παίξει, για να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Όταν παίρνουν αξία οι άνθρωποι στο δικό τους πλαίσιο, με κάνει χαρούμενη.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει;
Να πλησιάσω το παιδί. Δηλαδή, πονάω. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πλησιάσεις το παιδί έτσι όπως το θέλει το ίδιο. Το πιο δύσκολο είναι να καταλάβεις το παιδί, να το ακούσεις. Κάθε φορά που ξεκινάω με ένα καινούριο παιδάκι έχω ένα σφίξιμο μην του παραβιάσω ένα χώρο που δε μου ανήκει. Μπορώ να μιλάω ώρες για τα παιδάκια. Των άλλων (χαμογελάει).
Τι εννοείς;
Κοίταξε. Δεν είμαστε όλοι για όλα. Δε θα ήμουν σωστή απέναντί σ ’ένα δικό μου παιδί. Τα αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ τα παιδιά που θεωρώ ότι δίπλα μου, θα ταλαιπωρούσα ένα παιδί. Για το λόγο ότι θέλει να δίνεις 100% από τον εαυτό σου. Κι αφού δεν μπορώ να δώσω το 100% σε ένα 24ωρο, επιλέγω να μην κάνω παιδί, γιατί δε θα είμαι σωστή απέναντί του. Και δεν φταίει το παιδί γιατί εγώ δεν μπορώ να ανταπεξέλθω σ' αυτά που θέλει. Θαυμάζω και προσκυνώ όλους τους γονείς που το έχουν κάνει επειδή αυτός είναι ο σκοπός τους, το θέλουν, είναι κοντά στη φύση τους. Απορώ με τους γονείς που το έκαναν λόγω κοινωνικών δεδομένων. Δεν είναι 'αγοράζω κάτι, δε μου αρέσει, το αλλάζω'. Είναι ψυχή. Εγώ δεν μπορώ. Γιατί να το κάνω? Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να συνεργάζομαι με γονείς να γινόμαστε πιο πλούσιοι σε γνώσεις και σε συναισθήματα, κυρίως, για να υποστηρίζουμε τα παιδιά, με την προοπτική να μην τα ταλαιπωρούμε και να τα δώσουμε όσον τον δυνατόν μια αυτόνομη υπόσταση.
Δεν έχω κάποια γεγονότα συγκεκριμένα. Όταν το παιδί δε με χρειάζεται για να κολυμπήσει, για να διαβάσει, για να παίξει, για να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Όταν παίρνουν αξία οι άνθρωποι στο δικό τους πλαίσιο, με κάνει χαρούμενη.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει;
Να πλησιάσω το παιδί. Δηλαδή, πονάω. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πλησιάσεις το παιδί έτσι όπως το θέλει το ίδιο. Το πιο δύσκολο είναι να καταλάβεις το παιδί, να το ακούσεις. Κάθε φορά που ξεκινάω με ένα καινούριο παιδάκι έχω ένα σφίξιμο μην του παραβιάσω ένα χώρο που δε μου ανήκει. Μπορώ να μιλάω ώρες για τα παιδάκια. Των άλλων (χαμογελάει).
Τι εννοείς;
Κοίταξε. Δεν είμαστε όλοι για όλα. Δε θα ήμουν σωστή απέναντί σ ’ένα δικό μου παιδί. Τα αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ τα παιδιά που θεωρώ ότι δίπλα μου, θα ταλαιπωρούσα ένα παιδί. Για το λόγο ότι θέλει να δίνεις 100% από τον εαυτό σου. Κι αφού δεν μπορώ να δώσω το 100% σε ένα 24ωρο, επιλέγω να μην κάνω παιδί, γιατί δε θα είμαι σωστή απέναντί του. Και δεν φταίει το παιδί γιατί εγώ δεν μπορώ να ανταπεξέλθω σ' αυτά που θέλει. Θαυμάζω και προσκυνώ όλους τους γονείς που το έχουν κάνει επειδή αυτός είναι ο σκοπός τους, το θέλουν, είναι κοντά στη φύση τους. Απορώ με τους γονείς που το έκαναν λόγω κοινωνικών δεδομένων. Δεν είναι 'αγοράζω κάτι, δε μου αρέσει, το αλλάζω'. Είναι ψυχή. Εγώ δεν μπορώ. Γιατί να το κάνω? Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να συνεργάζομαι με γονείς να γινόμαστε πιο πλούσιοι σε γνώσεις και σε συναισθήματα, κυρίως, για να υποστηρίζουμε τα παιδιά, με την προοπτική να μην τα ταλαιπωρούμε και να τα δώσουμε όσον τον δυνατόν μια αυτόνομη υπόσταση.
Τι είναι αυτό που σε χαλάει περισσότερο στην καθημερινότητα σου;
Να μη σέβεται κανείς τον τρόπο σκέψης του άλλου. Να πιάνει χώρο στον αδύναμο. Είναι απάνθρωπο. Για μένα ο άνθρωπος δεν έχει στη φύση του να κυριαρχεί πάνω στον άλλο άνθρωπο.
Το πιστεύεις αλήθεια αυτό; Ότι δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει αν κυριαρχήσει πάνω στον άλλο άνθρωπο;
Αχ, το πιστεύω. Θεωρώ πως μέλημά του είναι να επιβιώσει.
Αλήθεια πιστεύεις ότι ο άνθρωπος έχει τόσο ευγενή φύση που δεν είναι στη φύση του να προσπαθεί να κυριαρχήσει;
Θεωρώ πως ναι. Θεωρώ πως οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί. Έχουν πολλά στοιχεία, σχεδόν όλα, κι αναλόγως σε ποιο πλαίσιο βρεθούνε ευδοκιμεί ή το ένα ή το άλλο. Έτσι δέχομαι το παιδί. Ένας άνθρωπος, ένα παιδί που προβάλει μια παραβατική συμπεριφορά θέλει κάτι να φωνάξει. Προσοχή είναι αυτό; Ότι δεν το σεβαστήκαμε είναι αυτό; Κάτι θέλει να πει και δεν βρίσκει άλλο τρόπο, δεν έχει εκπαιδευτεί με άλλον τρόπο να εκδηλώνει τη συναισθηματική του αναστάτωση και κυριαρχεί. Παρεμβαίνει.
Να μη σέβεται κανείς τον τρόπο σκέψης του άλλου. Να πιάνει χώρο στον αδύναμο. Είναι απάνθρωπο. Για μένα ο άνθρωπος δεν έχει στη φύση του να κυριαρχεί πάνω στον άλλο άνθρωπο.
Το πιστεύεις αλήθεια αυτό; Ότι δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει αν κυριαρχήσει πάνω στον άλλο άνθρωπο;
Αχ, το πιστεύω. Θεωρώ πως μέλημά του είναι να επιβιώσει.
Αλήθεια πιστεύεις ότι ο άνθρωπος έχει τόσο ευγενή φύση που δεν είναι στη φύση του να προσπαθεί να κυριαρχήσει;
Θεωρώ πως ναι. Θεωρώ πως οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί. Έχουν πολλά στοιχεία, σχεδόν όλα, κι αναλόγως σε ποιο πλαίσιο βρεθούνε ευδοκιμεί ή το ένα ή το άλλο. Έτσι δέχομαι το παιδί. Ένας άνθρωπος, ένα παιδί που προβάλει μια παραβατική συμπεριφορά θέλει κάτι να φωνάξει. Προσοχή είναι αυτό; Ότι δεν το σεβαστήκαμε είναι αυτό; Κάτι θέλει να πει και δεν βρίσκει άλλο τρόπο, δεν έχει εκπαιδευτεί με άλλον τρόπο να εκδηλώνει τη συναισθηματική του αναστάτωση και κυριαρχεί. Παρεμβαίνει.
Το σκέφτηκες ποτέ να μπεις στη εκπαίδευση ως φιλόλογος;
Ναι, αλλά πρώτον δεν έτυχε και δεύτερον μου αρέσει περισσότερο το νερό.
Τι είναι το νερό για σένα;
Νομίζω τα πάντα! Όλα τα συναισθήματα, ελευθερία, σκέψη, τρόπος έκφρασης, ένα πράγμα το οποίο το έχω συνηθίσει, το περιβάλλον μου. Το νερό σαν νερό δε σου λέει τίποτα ακολουθείς αυτά που έχεις βιώσεις, τις μνήμες.
Τι μνήμες έχεις από το νερό;
Εκεί ήταν το δεύτερο μου πλαίσιο κοινωνικοποίησης, ήταν ένα από τα πλαίσια που έπαιρνα αυτοπεποίθηση, το πλαίσιο που βιοπορίζομαι.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι;
Τον τρόπο σκέψης. Να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου σε πράγματα που δεν με βοηθάνε αυτήν την εποχή.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου ποιος είναι;
Να μείνω στάσιμη. Όχι θέμα θέσης ή θέμα χρημάτων. Καμία σχέση. Να μην ανακαλύπτω καινούργια ενδιαφέροντα για να βελτιώσω τον εαυτό μου.
Ποια καινούργια ενδιαφέροντα έχεις ανακαλύψει τελευταία;
Ω, είναι ένα εκπληκτικό! Παρακολουθώ ένα πρόγραμμα από το Καποδιστριακό για την αναγνώριση των συναισθημάτων των παιδιών. Και το άλλο ότι μαθαίνω ισπανικά. Εντωμεταξύ, έχει έρθει, σε τόσο καλή περίοδο για μένα αυτό το σεμινάριο... Στη διάρκεια των 25 χρόνων που ασχολούμαι με τα παιδιά, κάθε φορά που γυρνούσα σπίτι μου μετά τη δουλειά, κάτι που μου έκανε εντύπωση το έγραφα. Είχανε μαζευτεί κάπου 15 ιστορίες, κι ένας καλός άνθρωπος μου λέει, 'δεν πάμε κάπου να τις εκδώσουμε?' Και τώρα, μάλλον πριν το καλοκαίρι, θα εκδοθούν αυτές οι 15 ιστορίες από τις εκδόσεις Τύρφη που είναι ένα συνονθύλευμα εννοείται καταστάσεων δικών μου, διάφορα συναισθήματα ούσα παιδί, αλλά και από καταστάσεις παιδιών με τα οποία μου δώσανε το οκ να συνεργαστώ μαζί τους. Οπότε θα δούμε πως θα βγει.
Είναι λογοτέχνημα; Δοκίμιο;
Είναι ιστορίες που δείχνει πώς συμπεριφερόμαστε εμείς ως ενήλικες στις ανησυχίες των παιδιών και κατά πόσο ένα σπίτι είναι ευέλικτο ή πόσο έχει μείνει στο παρελθόν. Είναι αστείες και μη ιστορίες με χαρακτήρα πάντα ένα παιδάκι με τη σκέψη του και την σκέψη ενός ενήλικα.
Ναι, αλλά πρώτον δεν έτυχε και δεύτερον μου αρέσει περισσότερο το νερό.
Τι είναι το νερό για σένα;
Νομίζω τα πάντα! Όλα τα συναισθήματα, ελευθερία, σκέψη, τρόπος έκφρασης, ένα πράγμα το οποίο το έχω συνηθίσει, το περιβάλλον μου. Το νερό σαν νερό δε σου λέει τίποτα ακολουθείς αυτά που έχεις βιώσεις, τις μνήμες.
Τι μνήμες έχεις από το νερό;
Εκεί ήταν το δεύτερο μου πλαίσιο κοινωνικοποίησης, ήταν ένα από τα πλαίσια που έπαιρνα αυτοπεποίθηση, το πλαίσιο που βιοπορίζομαι.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι;
Τον τρόπο σκέψης. Να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου σε πράγματα που δεν με βοηθάνε αυτήν την εποχή.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου ποιος είναι;
Να μείνω στάσιμη. Όχι θέμα θέσης ή θέμα χρημάτων. Καμία σχέση. Να μην ανακαλύπτω καινούργια ενδιαφέροντα για να βελτιώσω τον εαυτό μου.
Ποια καινούργια ενδιαφέροντα έχεις ανακαλύψει τελευταία;
Ω, είναι ένα εκπληκτικό! Παρακολουθώ ένα πρόγραμμα από το Καποδιστριακό για την αναγνώριση των συναισθημάτων των παιδιών. Και το άλλο ότι μαθαίνω ισπανικά. Εντωμεταξύ, έχει έρθει, σε τόσο καλή περίοδο για μένα αυτό το σεμινάριο... Στη διάρκεια των 25 χρόνων που ασχολούμαι με τα παιδιά, κάθε φορά που γυρνούσα σπίτι μου μετά τη δουλειά, κάτι που μου έκανε εντύπωση το έγραφα. Είχανε μαζευτεί κάπου 15 ιστορίες, κι ένας καλός άνθρωπος μου λέει, 'δεν πάμε κάπου να τις εκδώσουμε?' Και τώρα, μάλλον πριν το καλοκαίρι, θα εκδοθούν αυτές οι 15 ιστορίες από τις εκδόσεις Τύρφη που είναι ένα συνονθύλευμα εννοείται καταστάσεων δικών μου, διάφορα συναισθήματα ούσα παιδί, αλλά και από καταστάσεις παιδιών με τα οποία μου δώσανε το οκ να συνεργαστώ μαζί τους. Οπότε θα δούμε πως θα βγει.
Είναι λογοτέχνημα; Δοκίμιο;
Είναι ιστορίες που δείχνει πώς συμπεριφερόμαστε εμείς ως ενήλικες στις ανησυχίες των παιδιών και κατά πόσο ένα σπίτι είναι ευέλικτο ή πόσο έχει μείνει στο παρελθόν. Είναι αστείες και μη ιστορίες με χαρακτήρα πάντα ένα παιδάκι με τη σκέψη του και την σκέψη ενός ενήλικα.
Ποιά η επιθυμία ή όνειρο σου αυτόν τον καιρό;
Να συμβιβάσω μέσα μου όλους τους ρόλους. Αυτό. Τίποτα άλλο. Έχω την εντύπωση ότι είναι η δεύτερη μου εφηβεία, και στην εφηβεία είσαι εσωτερικά δοσμένη, γιατί έχεις τόσα πράγματα να τακτοποιήσεις. Μπαίνεις σε μια ηλικία -έτσι το βιώνω εγώ- όπου αξιολογείς όσα έχεις κάνει και προσπαθείς να συμπεριφερθείς λίγο πιο κοντά σε σένα. Έχεις αποδεσμευτεί κι από το τι θα πει ο κόσμος κι όλα αυτά. Τα είπανε, μπράβο τους, πάνε τώρα για άλλα θύματα.
Σ' αυτήν την τακτοποίηση, ποιές διαπροσωπικές σχέσεις μετράνε περισσότερο για σένα;
Όσο περνάει ο καιρός σε βαραίνει περισσότερο η οικογένεια. Θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής απέναντι στους γονείς μου, να τους ερμηνεύω τη συμπεριφορά μου, έτσι ώστε όταν αποχωριστούμε, για τους προφανείς λόγους, να είναι σίγουροι ότι πήραν από το παιδί τους αυτό που ήθελαν, και να τους είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο πήραν αυτό το πράγμα κι όχι κάτι άλλο. Άρα βαραίνει πάντα ο οικογενειακός δεσμός και οι σχέσεις με φίλες και φίλους.
Εκτιμάς πολύ τη γυναικεία φιλία;
Θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες καταστάσεις ever η γυναικεία φιλία!
Τι θαυμάζεις περισσότερο στις γυναίκες στη ζωή σου;
Στις φίλες μου εννοείται τη δυναμικότητά τους. Τον σεβασμό που δείχνουν σ' αυτά που έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν. Καλώς ή κακώς, ξεκινάμε από το σπίτι με ένα background πιο προκαθορισμένο. Πιο περιορισμένο σε επιλογές. Οποιαδήποτε καταφέρει να σπάσει σε ένα βαθμό αυτό το μη λειτουργικό, γι’ αυτήν, στερεότυπο, το θαυμάζω. Το ότι μπορούν να να δίνουν συμβουλές για το νόστιμο, το σωστό το φασολάκι, το πώς να βάλουν για ύπνο το μωρό τους και συγχρόνως να καθοδηγούν τη συγγραφή ενός paper.
Να συμβιβάσω μέσα μου όλους τους ρόλους. Αυτό. Τίποτα άλλο. Έχω την εντύπωση ότι είναι η δεύτερη μου εφηβεία, και στην εφηβεία είσαι εσωτερικά δοσμένη, γιατί έχεις τόσα πράγματα να τακτοποιήσεις. Μπαίνεις σε μια ηλικία -έτσι το βιώνω εγώ- όπου αξιολογείς όσα έχεις κάνει και προσπαθείς να συμπεριφερθείς λίγο πιο κοντά σε σένα. Έχεις αποδεσμευτεί κι από το τι θα πει ο κόσμος κι όλα αυτά. Τα είπανε, μπράβο τους, πάνε τώρα για άλλα θύματα.
Σ' αυτήν την τακτοποίηση, ποιές διαπροσωπικές σχέσεις μετράνε περισσότερο για σένα;
Όσο περνάει ο καιρός σε βαραίνει περισσότερο η οικογένεια. Θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής απέναντι στους γονείς μου, να τους ερμηνεύω τη συμπεριφορά μου, έτσι ώστε όταν αποχωριστούμε, για τους προφανείς λόγους, να είναι σίγουροι ότι πήραν από το παιδί τους αυτό που ήθελαν, και να τους είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο πήραν αυτό το πράγμα κι όχι κάτι άλλο. Άρα βαραίνει πάντα ο οικογενειακός δεσμός και οι σχέσεις με φίλες και φίλους.
Εκτιμάς πολύ τη γυναικεία φιλία;
Θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες καταστάσεις ever η γυναικεία φιλία!
Τι θαυμάζεις περισσότερο στις γυναίκες στη ζωή σου;
Στις φίλες μου εννοείται τη δυναμικότητά τους. Τον σεβασμό που δείχνουν σ' αυτά που έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν. Καλώς ή κακώς, ξεκινάμε από το σπίτι με ένα background πιο προκαθορισμένο. Πιο περιορισμένο σε επιλογές. Οποιαδήποτε καταφέρει να σπάσει σε ένα βαθμό αυτό το μη λειτουργικό, γι’ αυτήν, στερεότυπο, το θαυμάζω. Το ότι μπορούν να να δίνουν συμβουλές για το νόστιμο, το σωστό το φασολάκι, το πώς να βάλουν για ύπνο το μωρό τους και συγχρόνως να καθοδηγούν τη συγγραφή ενός paper.
*Τη Φωτεινή, προπονήτρια στον Κολυμβητικό Όμιλο Άξων, φωτογραφίσαμε ένα Μαρτιάτικο πρωινό στο Εθνικό Κολυμβητήριο Θεσσαλονίκης.
RSS Feed
