'...για να μπορέσουμε να βρούμε τη λογική, το νορμάλ, πρέπει πάντα να περνάμε από άκρα...'
Πολύχρωμη, πολυτάλαντη και πολύ, μα πολύ δυναμική η Μαρούλα, μας μιλάει για τα καλλιτεχνικά της ενδιαφέροντα, για τα πράγματα που τη γειώνουν, για τη διαφορετικότητα, την ισότητα, κι ένα σωρό άλλα:
Πολύχρωμη, πολυτάλαντη και πολύ, μα πολύ δυναμική η Μαρούλα, μας μιλάει για τα καλλιτεχνικά της ενδιαφέροντα, για τα πράγματα που τη γειώνουν, για τη διαφορετικότητα, την ισότητα, κι ένα σωρό άλλα:
Πες μας για σένα.
Είμαι η Μαρούλα, είμαι γραφίστας και illustrator, έχω την εταιρεία LET.US CREATE. Η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική για μένα. Πάντα ζωγράφιζα και κάποια στιγμή αυτό το έκανα επάγγελμα! Είμαι χαρούμενη μ’ αυτό που κάνω, ειδικά όταν αυτό εξαρτάται μόνο από μένα και δεν πρέπει να βασίζομαι σε τρίτους για να ολοκληρωθεί μια δουλειά. Πάντα μου άρεσε. Κι όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται πιο συγκεκριμένο, έχει να κάνει πιο πολύ με μένα, υπάρχει άλλη εμπιστοσύνη από τους πελάτες μου, που πλέον έχουν γίνει μόνιμοι, και γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Έχω περάσει και μια φοβερή χρονιά γιατί έγινε ένας διαγωνισμός της Absolut Vodka και τον κέρδισα. Διαγωνισμός σχεδιασμού πόστερ με συγκεκριμένο θέμα. Έτσι πήγα και στη Σουηδία να εκπροσωπήσω την Ελλάδα, δεν κέρδισα, αλλά ήταν φοβερή εμπειρία!
Κατά τ’ άλλα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που με χαρακτηρίζουν και συνθέτουν τη ζωή μου. Μεγάλο κομμάτι αυτής είναι το παιδί μου. Προσπαθούμε με τον άντρα μου να αφιερώνουμε όσο πιο πολύ χρόνο μπορούμε σ’ αυτό, κι όσο μεγαλώνει και γίνεται παρεάκι μας, το λατρεύουμε και το ρουφάμε όσο μπορούμε!
Κάτι που με χαρακτήριζε για κάποια χρόνια, είναι ότι στο πλάι τραγουδούσα jazz. Tο άφησα για ένα διάστημα καθώς πήγα στην Αθήνα να δουλέψω από εκεί και μετά έκανα το παιδί μου, αλλά τώρα κάτι αρχίζει και με ‘τρώει’ και σκέφτομαι να το ξαναρχίσω. Είναι κάτι που έκανα από πολύ μικρή! Το τραγούδι, το θέατρο και γενικά η σκηνή πάντα με τραβούσαν πάρα πολύ.
Πιο γενικά και πιο αόριστα με χαρακτηρίζει πολύ η σχέση μου με την οικογένεια. Δίνω πολύ σημασία στις ρίζες μου, στο δέσιμο της οικογένειας, στην αγάπη που προέρχεται από αυτήν - έμπρακτα όχι μόνο στη θεωρία! Οπότε, την οικογένειά μου τη διαλέγω ξανά και ξανά σε κάθε ευκαιρία. Για παράδειγμα ενώ σπούδασα Αγγλία, αποφάσισα στο τέλος των σπουδών μου, να μη μείνω, αλλά να επιστρέψω Θεσσαλονίκη! Έφυγα Αθήνα για δουλειά - όπου ενώ ήταν πολύ ενδιαφέρον, πολύ πιο μεγάλο και έντονο αυτό που ζούσα επαγγελματικά - πάλι σε κάποια χρόνια γύρισα Θεσσαλονίκη. Τη διαλέγω ξανά και ξανά, και είναι πολύ μεγάλος λόγος η οικογένεια, οι ρίζες, αυτό που με κρατάει σ’ αυτήν.
Είμαι η Μαρούλα, είμαι γραφίστας και illustrator, έχω την εταιρεία LET.US CREATE. Η δουλειά μου είναι πολύ σημαντική για μένα. Πάντα ζωγράφιζα και κάποια στιγμή αυτό το έκανα επάγγελμα! Είμαι χαρούμενη μ’ αυτό που κάνω, ειδικά όταν αυτό εξαρτάται μόνο από μένα και δεν πρέπει να βασίζομαι σε τρίτους για να ολοκληρωθεί μια δουλειά. Πάντα μου άρεσε. Κι όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται πιο συγκεκριμένο, έχει να κάνει πιο πολύ με μένα, υπάρχει άλλη εμπιστοσύνη από τους πελάτες μου, που πλέον έχουν γίνει μόνιμοι, και γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Έχω περάσει και μια φοβερή χρονιά γιατί έγινε ένας διαγωνισμός της Absolut Vodka και τον κέρδισα. Διαγωνισμός σχεδιασμού πόστερ με συγκεκριμένο θέμα. Έτσι πήγα και στη Σουηδία να εκπροσωπήσω την Ελλάδα, δεν κέρδισα, αλλά ήταν φοβερή εμπειρία!
Κατά τ’ άλλα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που με χαρακτηρίζουν και συνθέτουν τη ζωή μου. Μεγάλο κομμάτι αυτής είναι το παιδί μου. Προσπαθούμε με τον άντρα μου να αφιερώνουμε όσο πιο πολύ χρόνο μπορούμε σ’ αυτό, κι όσο μεγαλώνει και γίνεται παρεάκι μας, το λατρεύουμε και το ρουφάμε όσο μπορούμε!
Κάτι που με χαρακτήριζε για κάποια χρόνια, είναι ότι στο πλάι τραγουδούσα jazz. Tο άφησα για ένα διάστημα καθώς πήγα στην Αθήνα να δουλέψω από εκεί και μετά έκανα το παιδί μου, αλλά τώρα κάτι αρχίζει και με ‘τρώει’ και σκέφτομαι να το ξαναρχίσω. Είναι κάτι που έκανα από πολύ μικρή! Το τραγούδι, το θέατρο και γενικά η σκηνή πάντα με τραβούσαν πάρα πολύ.
Πιο γενικά και πιο αόριστα με χαρακτηρίζει πολύ η σχέση μου με την οικογένεια. Δίνω πολύ σημασία στις ρίζες μου, στο δέσιμο της οικογένειας, στην αγάπη που προέρχεται από αυτήν - έμπρακτα όχι μόνο στη θεωρία! Οπότε, την οικογένειά μου τη διαλέγω ξανά και ξανά σε κάθε ευκαιρία. Για παράδειγμα ενώ σπούδασα Αγγλία, αποφάσισα στο τέλος των σπουδών μου, να μη μείνω, αλλά να επιστρέψω Θεσσαλονίκη! Έφυγα Αθήνα για δουλειά - όπου ενώ ήταν πολύ ενδιαφέρον, πολύ πιο μεγάλο και έντονο αυτό που ζούσα επαγγελματικά - πάλι σε κάποια χρόνια γύρισα Θεσσαλονίκη. Τη διαλέγω ξανά και ξανά, και είναι πολύ μεγάλος λόγος η οικογένεια, οι ρίζες, αυτό που με κρατάει σ’ αυτήν.
Οι επιρροές σου ως γραφίστρια;
Οι επιρροές μου είναι πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα το καρτούν. Άσχετα με το πόσο το χρησιμοποιώ στη ζωή μου. Η νούμερο ένα επιρροή μου, ο μέντοράς μου, η αγάπη μου, τα πάντα στη ζωή μου ήταν ο παππούς μου. Με αφορμή την αγκαλιά του, κάθε φορά που βρισκόμασταν, καθόμουν και ζωγράφιζα με τις ώρες! Έτσι ξεκίνησα να παρατηρώ και να αγαπάω την έκφραση μέσω της τέχνης αυτής. Ήταν ο πρώτος που με έβαλε να κοιτάξω κόμικ Αστερίξ, και να παρατηρήσω ότι κανένας από τους χαρακτήρες δεν έχει ίδια μύτη με τον άλλον. Εκπληκτικό! Αυτό ξεκίνησε να μου αλλάζει τη ζωή, άρχισα να παρατηρώ τη λεπτομέρεια, άρχισα να καταλαβαίνω πόσο πλάκα έχει να εκφράζεις κάτι στο μπροστινό σημείο κι από πίσω να συμβαίνουν χιλιάδες άλλα. Και την ώρα που μπορεί να έκανε βόλτες ο Αστερίξ πάνω κάτω για να σκεφτεί κάτι, από πίσω μια οικογένεια κουκουβάγιων άλλαζε δέντρο. Κι ήτανε τρομερά αστείο κι απίστευτη έμπνευση για μένα. Έτσι άρχισα κι εγώ μέσα από αυτό, να εκφράζομαι, να ανοίγομαι, να εξελίσσομαι, κι έχει μείνει μαζί μου για πάντα.
Οι επιρροές μου είναι πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα το καρτούν. Άσχετα με το πόσο το χρησιμοποιώ στη ζωή μου. Η νούμερο ένα επιρροή μου, ο μέντοράς μου, η αγάπη μου, τα πάντα στη ζωή μου ήταν ο παππούς μου. Με αφορμή την αγκαλιά του, κάθε φορά που βρισκόμασταν, καθόμουν και ζωγράφιζα με τις ώρες! Έτσι ξεκίνησα να παρατηρώ και να αγαπάω την έκφραση μέσω της τέχνης αυτής. Ήταν ο πρώτος που με έβαλε να κοιτάξω κόμικ Αστερίξ, και να παρατηρήσω ότι κανένας από τους χαρακτήρες δεν έχει ίδια μύτη με τον άλλον. Εκπληκτικό! Αυτό ξεκίνησε να μου αλλάζει τη ζωή, άρχισα να παρατηρώ τη λεπτομέρεια, άρχισα να καταλαβαίνω πόσο πλάκα έχει να εκφράζεις κάτι στο μπροστινό σημείο κι από πίσω να συμβαίνουν χιλιάδες άλλα. Και την ώρα που μπορεί να έκανε βόλτες ο Αστερίξ πάνω κάτω για να σκεφτεί κάτι, από πίσω μια οικογένεια κουκουβάγιων άλλαζε δέντρο. Κι ήτανε τρομερά αστείο κι απίστευτη έμπνευση για μένα. Έτσι άρχισα κι εγώ μέσα από αυτό, να εκφράζομαι, να ανοίγομαι, να εξελίσσομαι, κι έχει μείνει μαζί μου για πάντα.
Τι σε κινητοποιεί, τι σε παθιάζει;
Με παθιάζει η αλήθεια, η ευγένεια, και η εξέλιξη του ανθρώπινου μυαλού. Αντίθετα με εξοργίζει όταν βλέπω ανθρώπους κολλημένους στα ίδια και τα ίδια όσο κι αν περνάν τα χρόνια. Με παθιάζει να βλέπω ανθρώπους να αναρωτιούνται ξανά ποιό είναι το σωστό, να ψάχνουν ξανά ποιές είναι οι βάσεις που τους δημιούργησαν και να αναθεωρούν όταν βλέπουν ότι κάπου μπορεί να υπάρχει ένα λάθος σκαλοπάτι που έχει χτιστεί στην πορεία τους. Με παθιάζει να μπορώ να κοιτάω κάποιον στα μάτια και να βλέπω ότι με κοιτάει κι αυτός, να υπάρχει επικοινωνία, συνεννόηση, να μην αισθάνομαι ότι κάποιος θα προσπαθήσει να μου πουλήσει τρέλα ή να πει ψέματα για να κερδίσει αυτό που θέλει και να πάει μπροστά.
Τι σε απογοητεύει;
Το να έχει κάποιος μικρό μυαλό ή μικρή ψυχή. Αυτά τα δύο είναι τα χειρότερα πράγματα για μένα. Όταν βλέπω ανθρώπους να επιμένουν απόλυτα σε πράγματα, αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχουν καταφέρει ποτέ να δουν το περιβάλλον τους και τα δεδομένα τους από μια απόσταση. και δυσκολεύονται να εξελιχθούνε. Επίσης κάποιοι άνθρωποι παρόλο που ξέρουν ότι πληγώνουν κάποιον, παρόλο που ξέρουν ότι με μια μικρή αλλαγή θα μπορούσαν να αλλάξουν τον ορίζοντα γύρω τους, εμμένουν στις απόψεις τους από πείσμα ή και βαρεμάρα...
Το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει;
Έχοντας πρόβλημα υγείας να επιμείνω και να τελειώσω τις σπουδές μου.
Με παθιάζει η αλήθεια, η ευγένεια, και η εξέλιξη του ανθρώπινου μυαλού. Αντίθετα με εξοργίζει όταν βλέπω ανθρώπους κολλημένους στα ίδια και τα ίδια όσο κι αν περνάν τα χρόνια. Με παθιάζει να βλέπω ανθρώπους να αναρωτιούνται ξανά ποιό είναι το σωστό, να ψάχνουν ξανά ποιές είναι οι βάσεις που τους δημιούργησαν και να αναθεωρούν όταν βλέπουν ότι κάπου μπορεί να υπάρχει ένα λάθος σκαλοπάτι που έχει χτιστεί στην πορεία τους. Με παθιάζει να μπορώ να κοιτάω κάποιον στα μάτια και να βλέπω ότι με κοιτάει κι αυτός, να υπάρχει επικοινωνία, συνεννόηση, να μην αισθάνομαι ότι κάποιος θα προσπαθήσει να μου πουλήσει τρέλα ή να πει ψέματα για να κερδίσει αυτό που θέλει και να πάει μπροστά.
Τι σε απογοητεύει;
Το να έχει κάποιος μικρό μυαλό ή μικρή ψυχή. Αυτά τα δύο είναι τα χειρότερα πράγματα για μένα. Όταν βλέπω ανθρώπους να επιμένουν απόλυτα σε πράγματα, αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχουν καταφέρει ποτέ να δουν το περιβάλλον τους και τα δεδομένα τους από μια απόσταση. και δυσκολεύονται να εξελιχθούνε. Επίσης κάποιοι άνθρωποι παρόλο που ξέρουν ότι πληγώνουν κάποιον, παρόλο που ξέρουν ότι με μια μικρή αλλαγή θα μπορούσαν να αλλάξουν τον ορίζοντα γύρω τους, εμμένουν στις απόψεις τους από πείσμα ή και βαρεμάρα...
Το πιο δύσκολο πράγμα που έχεις κάνει;
Έχοντας πρόβλημα υγείας να επιμείνω και να τελειώσω τις σπουδές μου.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου ή στον κόσμο;
Θα ήθελα να μπορώ να δίνω λιγότερη σημασία σε πράγματα. Παρόλα αυτά έχω μάθει δέχομαι και να αναγνωρίζω πως έτσι είμαι φτιαγμένη. Είμαι υπεραναλυτική από τη φύση μου, αυτό δεν αλλάζει, οπότε αντί να το πολεμάω, προσπαθώ να το δεχτώ και να αναπτύξω φίλτρα που να με βοηθούν να αντιμετωπίζω σωστότερα αυτά που μου συμβαίνουν.
Ένα όνειρο ή επιθυμία σου αυτήν την εποχή;
Θα ήθελα να κάνω ένα πολύ μεγάλο μακρινό ταξίδι άμεσα με τον άντρα μου και το παιδί μου.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Είναι ακριβώς εκεί που είναι η στάθμη του. Είναι αυτό που είναι. Το ποτήρι ‘είναι’. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που είναι.
Θα ήθελα να μπορώ να δίνω λιγότερη σημασία σε πράγματα. Παρόλα αυτά έχω μάθει δέχομαι και να αναγνωρίζω πως έτσι είμαι φτιαγμένη. Είμαι υπεραναλυτική από τη φύση μου, αυτό δεν αλλάζει, οπότε αντί να το πολεμάω, προσπαθώ να το δεχτώ και να αναπτύξω φίλτρα που να με βοηθούν να αντιμετωπίζω σωστότερα αυτά που μου συμβαίνουν.
Ένα όνειρο ή επιθυμία σου αυτήν την εποχή;
Θα ήθελα να κάνω ένα πολύ μεγάλο μακρινό ταξίδι άμεσα με τον άντρα μου και το παιδί μου.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Είναι ακριβώς εκεί που είναι η στάθμη του. Είναι αυτό που είναι. Το ποτήρι ‘είναι’. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που είναι.
Το μότο σου στη ζωή;
Κοιτάμε ψηλά, προχωράμε μπροστά!
Βλέπουμε τεράστια εξέλιξη στο πως αλλάζει η θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας, ειδικά μετά το #metoo movement κι διάφορα παρεμφερή που έχουν επικρατήσει τελευταία στην pop κουλτούρα.
Σε αφορά το #metoo movement;
Δε με αφορά άμεσα, με αφορά έμμεσα όλο αυτό που συμβαίνει. Πάντα λέω, κι αυτό είναι το δεύτερο μότο μου, ότι για να μπορέσουμε να βρούμε τη λογική και το μέσο όρο, το νορμάλ, πρέπει πάντα να περνάμε από άκρα. Ευτυχώς, αυτήν την εποχή, και καθώς αυτό κάποιους τους σοκάρει, περνάμε μια περίοδο άκρων. Μια περίοδο που ακούγονται φωνές έντονες. Σιγά σιγά όμως, θα έρθει και η ησυχία. Και δε βλέπω την ώρα να’ ρθει μια καινούργια κοινωνία όπου γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, άνθρωποι διαφορετικοί εντάσσονται στην κοινωνία μας ισάξια, με όλους τους τρόπους, σε όλες τις βαθμίδες. Αυτό σημαίνει ίσος μισθός, αυτό σημαίνει αποδοχή. Αυτό δε σημαίνει ότι έχω έναν άνθρωπο ‘έτσι’ και θα πρέπει να τον δεχτώ, αυτό σημαίνει ότι θα φτάσω κάποια στιγμή στο σημείο που δε θα το συζητώ καν, δε θα συζητώ καν ότι πρέπει η κοινωνία να αποδεχτεί το διαφορετικό, απλά θα το έχει αποδεχτεί. Τελεία! Αυτό περιμένω! Όσον αφορά στις γυναίκες, πιο συγκεκριμένα, αυτό που έχω να πω είναι, πατήστε στα πόδια σας γερά, πιστέψτε στον εαυτό σας, και απαιτήστε αυτό που αξίζει στον άνθρωπο, όχι στο φύλο. Στον άνθρωπο. Στη θέση σου, στο μυαλό σου, στην εμπειρία σου, στη δυνατότητά σου, στην ικανότητά σου. Πάτα στα πόδια σου!
Κοιτάμε ψηλά, προχωράμε μπροστά!
Βλέπουμε τεράστια εξέλιξη στο πως αλλάζει η θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας, ειδικά μετά το #metoo movement κι διάφορα παρεμφερή που έχουν επικρατήσει τελευταία στην pop κουλτούρα.
Σε αφορά το #metoo movement;
Δε με αφορά άμεσα, με αφορά έμμεσα όλο αυτό που συμβαίνει. Πάντα λέω, κι αυτό είναι το δεύτερο μότο μου, ότι για να μπορέσουμε να βρούμε τη λογική και το μέσο όρο, το νορμάλ, πρέπει πάντα να περνάμε από άκρα. Ευτυχώς, αυτήν την εποχή, και καθώς αυτό κάποιους τους σοκάρει, περνάμε μια περίοδο άκρων. Μια περίοδο που ακούγονται φωνές έντονες. Σιγά σιγά όμως, θα έρθει και η ησυχία. Και δε βλέπω την ώρα να’ ρθει μια καινούργια κοινωνία όπου γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, άνθρωποι διαφορετικοί εντάσσονται στην κοινωνία μας ισάξια, με όλους τους τρόπους, σε όλες τις βαθμίδες. Αυτό σημαίνει ίσος μισθός, αυτό σημαίνει αποδοχή. Αυτό δε σημαίνει ότι έχω έναν άνθρωπο ‘έτσι’ και θα πρέπει να τον δεχτώ, αυτό σημαίνει ότι θα φτάσω κάποια στιγμή στο σημείο που δε θα το συζητώ καν, δε θα συζητώ καν ότι πρέπει η κοινωνία να αποδεχτεί το διαφορετικό, απλά θα το έχει αποδεχτεί. Τελεία! Αυτό περιμένω! Όσον αφορά στις γυναίκες, πιο συγκεκριμένα, αυτό που έχω να πω είναι, πατήστε στα πόδια σας γερά, πιστέψτε στον εαυτό σας, και απαιτήστε αυτό που αξίζει στον άνθρωπο, όχι στο φύλο. Στον άνθρωπο. Στη θέση σου, στο μυαλό σου, στην εμπειρία σου, στη δυνατότητά σου, στην ικανότητά σου. Πάτα στα πόδια σου!
Μια γυναίκα που θαυμάζεις;
Ellen DeGeneres! Είναι ίνδαλμά μου για πάρα πολλούς λόγους. Βασικός είναι το ότι έχει σπάσει πάρα πολλά ταμπού και προχώρησε παρά την άρνηση του κόσμου να την ακολουθήσει, να τη δεχτεί, και παρόλο που έχασε τα πάντα κάνοντάς το, έχει εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους να δουν τα πράγματα λίγο διαφορετικά και να αποφασίσουν να είναι ευγενικοί ο ένας στον άλλον και να αγκαλιάσουνε τη διαφορετικότητα. Με τον τρόπο μου κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω πολλές φορές σε μικρότερη κλίμακα. Με εμπνέει απίστευτα!
Ellen DeGeneres! Είναι ίνδαλμά μου για πάρα πολλούς λόγους. Βασικός είναι το ότι έχει σπάσει πάρα πολλά ταμπού και προχώρησε παρά την άρνηση του κόσμου να την ακολουθήσει, να τη δεχτεί, και παρόλο που έχασε τα πάντα κάνοντάς το, έχει εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους να δουν τα πράγματα λίγο διαφορετικά και να αποφασίσουν να είναι ευγενικοί ο ένας στον άλλον και να αγκαλιάσουνε τη διαφορετικότητα. Με τον τρόπο μου κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω πολλές φορές σε μικρότερη κλίμακα. Με εμπνέει απίστευτα!